• Kontrast
  • Tekst
  • Powiększenie
  • Skalowanie treści 100%
  • Aa Czcionka 100%
  • Wysokość linii 100%
  • Odstęp liter 100%

Szlakiem zabytków sakralnych

Szlakiem zabytków sakralnych

Spacer szlakiem kłodzkich zabytków sakralnych rozpoczynamy u stóp twierdzy, która zajęła miejsce grodu na Górze Fortecznej. Po znajdujących się tam: kościele św. Marcina, św. Wacława czy klasztorze augustianów nie pozostał dzisiaj żaden ślad.

Image

Północną pierzeją rynku kierujemy się w stronę ul. Łukasińskiego. To, obok ul. Czeskiej, najstarsza ulica miasta, dawniej nosząca nazwę Ząbkowickiej i leżąca na szlaku z Pragi do Wrocławia. Na jej końcu w XII wieku joannici zbudowali szpital i kaplicę. Obecnie w tym miejscu znajduje się kościół pw. św. Jerzego i św. Wojciecha oraz Chrystusa Króla i klasztor klarysek. Kościół ufundowany przez krabiego kłodzkiego Henryka Starszego powstał w XV wieku, ale był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany. Przez lata nie stanowił interesującego celu wycieczek, ale niedawne odkrycie całkowicie to zmieniło. Pod pokrywającymi sklepienie warstwami farby znaleziono w 2015 roku zapomniane freski Karola Dankwarta, wybitnego malarza epoki baroku, który był nadwornym malarzem króla Jana III Sobieskiego i jest twórcą m.in. dekoracji malarskiej w bazylice na Jasnej Górze w Częstochowie. Cenne kłodzkie freski są obecnie odsłaniane, konserwowane i badane przez specjalistów.

Wracając tą samą drogą do centrum, mijamy po lewej stronie kaplicę św. Marii Magdaleny wzniesioną w XIX w. w stylu arkadowym jako część dawnego szpitala miejskiego. Na fasadzie na wysokości II piętra widzimy figurę Dobrego Pasterza. W kaplicy w pierwszą niedzielę miesiąca odbywają się msze trydenckie, czyli msze w tradycyjnym rycie rzymskim.

Na rynku skręcamy w lewo na gotycki most św. Jana, którego budowę rozpoczęto pod koniec XIII w. Na jego balustradach znajduje się 6 barokowych figur, dlatego porównuje się go do Mostu Karola w Pradze. Najstarsza jest Pieta, pochodząca z 1655 roku, pozostałe ufundowano na początku XVIII wieku. Przedstawiają one św. Wacława, króla Czech, broniącego przed powodzią św. Jana Nepomucena – praskiego kanonika utopionego w Wełtawie na rozkaz króla Czech, św. Franciszka Ksawerego – patrona Kłodzka, Ukrzyżowanie oraz św. Trójcę z Ukoronowaniem NMP. Tę ostatnią grupę ufundował baron Franz Ferdinand von Fitschen jako wotum przebłagalne za zbrodnię swojego ojca Ottona, który zamordował żonę Barbarę.

Z mostu na Młynówce schodzimy na Wyspę Piaskową. Regularna bryła kościoła franciszkanów, którzy osiedlili się tu w XIII wieku, stanowi malownicze zamknięcie widzianej z mostu perspektywy. Położone poza murami miejskimi zabudowania klasztorne były wielokrotnie niszczone zarówno podczas wojen, jak i powodzi. Dzisiejszy kościół pw. Matki Bożej Różańcowej zaczęto budować w 1629 roku, ale wykańczano bardzo długo, a rozbudowa klasztoru trwała aż do 1731 roku. Już w 1783 roku kolejna wielka fala zalała klasztor, a dzisiaj na murach kościoła widać jeszcze ślady po ostatniej powodzi, która miała miejsce w 1997 roku. Szczególnie ciekawy jest znajdujący się wewnątrz olbrzymi (10mx18m) refektarz. Na jego sklepieniu zachowały się pochodzące z 1744 roku freski, których autorem jest Feliks Antoni Scheffler, zwany śląskim Rafaelem. Malowidła przedstawiają Trójcę Świętą, Najświętszą Marię Pannę, św. Franciszka oraz innych świętych, ojców Kościoła, męczenników i wyznawców oraz wyjaśniają organizację zgromadzenia braci mniejszych, na którą składają się trzy zakony: franciszkanów, klarysek i tzw. zakon trzeci – świecki.

Z Wyspy Piasek przez plac Franciszkański, gdzie znajduje się figura patrona zgromadzenia, a następnie ulicą Daszyńskiego i przez Park Sybiraków kierujemy się po schodach, prowadzących od ul. Zawiszy Czarnego, do kościoła jezuitów na placu Kościelnym. Gotycka kolegiata pw. Najświętszej Marii Panny to obecnie najstarsza świątynia w mieście. Kamień węgielny wmurowali jeszcze joannici w 1344 z inicjatywy biskupa praskiego Arnošta z Pardubic. Umierając w 1364 roku, pozostawił on w testamencie poważne fundusze na budowę kościoła. W młodości przyszły arcybiskup pobierał nauki w kłodzkiej szkole joannitów, ale nie był pilnym i pobożnym uczniem. Według legendy całkowicie zmienił swoje postępowanie i poświęcił się służbie bożej, gdy po modlitwie Madonna z obrazu na ołtarzu odwróciła od niego głowę. W kościele znajduje się nagrobek i biały marmurowy pomnik klęczącego arcybiskupa Arnošta autorstwa niemieckiego rzeźbiarza Johanna Jandy z 1864 roku. Ze związanego z Arnoštem z Padubic klasztoru augustianów pochodzi także znajdująca się obecnie w przylegającej do kościoła kaplicy św. Jakuba Madonna z Czyżykiem – wysokiej klasy drewniana rzeźba datowana na drugą połowę XIV wieku. W 1624 roku, gdy Kłodzko po wojnie trzydziestoletniej wróciło pod rządy katolickich Habsburgów, gotycka świątynia przeszła w ręce jezuitów, którzy przystąpili do intensywnej przebudowy. Wówczas surowe wnętrze kolegiaty zmieniło charakter dzięki wyjątkowo bogatemu barokowemu wyposażeniu. W centralnym miejscu znajduje się ołtarz główny (1727–1729), którego autorem jest wrocławski jezuita Christopher Tausch. W ołtarzu pod baldachimem stoi bogato zdobiona gotycka figura Madonny z drewna lipowego z 1450 roku. Między otworami empor znajdują się popiersia 14 patronów Kłodzka. Do szczególnie cennych elementów wystroju należą dzieła rzeźbiarza Michała Klahra Starszego: ambona, konfesjonały i prospekt organowy.

Z kościoła Wniebowzięcia NMP podążamy wzdłuż dawnego kolegium jezuitów uliczką noszącą imię błogosławionego Gerharda Hirschfeldera. Ten niemiecki ksiądz, duszpasterz młodzieży na ziemi kłodzkiej i przeciwnik narodowego socjalizmu został aresztowany w 1941 roku i osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie zmarł.

Spacer szlakiem zabytków sakralnych kończymy przy późnobarokowej kolumnie maryjnej po zachodniej stronie ratusza. Figurę Najświętszej Marii Panny ufundowali w 1680 roku rajcy miejscy, jezuici oraz proboszcz Różanki jako wotum po szalejącej w Kłodzku zarazie i pożarze miasta. Stojącą na wysokiej kolumnie Maryję otaczają Archanioł Gabriel, Anioł Stróż, św. Józef i św. Florian. Poniżej na narożnych postumentach stoją czterej święci – orędownicy w chorobach zakaźnych: Franciszek Ksawery, Karol Boromeusz, Roch i Sebastian. We wnęce znajduje się rzeźba przedstawiająca śpiącą św. Rozalię, również patronkę chroniącą od zarazy. Kolumny maryjne były typowe dla sztuki krajów Monarchii Habsburskiej w XVII i XVIII wieku. Co ciekawe, kłodzka kolumna wzorowana była na ufundowanej w 1650 roku w Pradze, którą w 1918 zniszczył tłum antyhabsburskich demonstrantów.

Najbardziej wytrwali miłośnicy sztuki sakralnej mogą spod kolumny maryjnej wyruszyć na dalszą wycieczkę tropem rzeźb, posągów i kapliczek, których mnóstwo jest w mieście i jego pobliżu.
Urząd Miasta w Kłodzku

Urząd Miasta w Kłodzku
NIP 883 10 06 050
REGON 000526050

Gmina Miejska Kłodzko
NIP: 883 16 79 027
REGON: 890717912

Przydatne serwisy
festiwal wrażeńścieżka wokół twierdzykłodzki inkubator przedsiębiorczościpodziemna trasa turystyczna
Twierdza KłodzkoMuzeum Ziemi KodzkiejBiblioteka PublicznaKOK
minieuroland 270x70px 5akryta pływalniasmart city KłodzkoOSiR
Lokalny Program Rewitalizacjisystem informacji przestrzennejTransgraniczna integracja międzypokoleniowaserwis internetowy DAWNE KŁODZKO
Stowarzyszenie Gmin Ziemi Kłodzkieje-puapszlak tajemniczych podziemiCentrum Aktywności Lokalnej w Kłodzku
SISMSekologiczne-kłodzkorcbZAMG
© 2008 - by Urząd Miasta w Kłodzku

informacja o dofinansowaniu z UE

Projekt "Budowa innowacyjnych e-usług w Gminie Miejskiej Kłodzko" współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego na lata 2014-2020 oraz budżetu Gminy Miejskiej Kłodzko

logotyp