Przechodząc w pobliżu mostu gotyckiego podziwiać możesz fragmenty potężnych niegdyś, otaczających miasto podwójnym pierścieniem murów miejskich. Są to najlepiej zachowane fragmenty ich części w mieście.

Na przestrzeni wieków wielokrotnie wykorzystywano walory obronne kłodzkich murów obronnych. Wspólnie z Twierdzą stanowiły one zwarty system fortyfikacji obronnej miasta. Przypuszczalnie już w II poł. XIII w. wcześniejsze umocnienia ziemno-drewniane zostały zastąpione murami kamiennymi.

Pierwotnie biegły one od wschodu i południowego wschodu wzdłuż kanału Młynówki oraz od północnego zachodu na tyłach ul. Czeskiej i Muzealnej. Otaczając miasto stykały się od północnej strony z umocnieniami wzgórza zamkowego, a później twierdzy. W części zachowanych murów, niedaleko mostu gotyckiego zachowała się do dnia dzisiejszego zabytkowa baszta łupinowa, zbudowana na planie półkola. Oprócz bramy mostowej górnej oraz bramy dolnej na końcu mostu, wjazdu do miasta strzegły jeszcze trzy inne bramy: czeska, zielona i ząbkowicka.

Jednak już w XIX w. mury miejskie i twierdza straciła swoje znaczenie strategiczne. W 1877 r. postanowiono, że Kłodzko przestanie być miastem-twierdzą. Mieszkańców przestały obowiązywać liczne ograniczenia budowlane. W bardzo szybkim tempie na zewnątrz murów miejskich miasta powstawać zaczęły liczne budynki mieszkalne oraz cały szereg budynków użyteczności publicznej.

Z biegiem czasu zaczęto się pozbywać przestarzałych zabytków fortyfikacji obronnych. Likwidowano większość murów, fos i mostów zwodzonych. Od 1880 do 1914 r. wyburzono wszystkie bramy. Szkoda, dzisiaj ze względu na swoją malowniczość byłyby nie lada atrakcją dla zwiedzających miasto turystów.